- Αραγκόν, Λουί
- (Louis Aragon, Παρίσι 1897 – Παρίσι 1982). Γάλλος ποιητής και μυθιστοριογράφος. Ολόκληρο το έργο του κυριαρχείται από τρεις δυνάμεις: την πολιτική στράτευση, την πατρίδα και τον έρωτα για τη γυναίκα του, την Έλσα Τριολέ, στην οποία, όπως λέει, «χρωστά ότι βρήκε, από το βάθος των νεφελών, την πόρτα για να μπει στον κόσμο της πραγματικότητας». To 1919 ίδρυσε με τον Αντρέ Μπρετόν και τον Φιλίπ Σουπό το περιοδικό Λογοτεχνία (Litterature), όργανο του κινήματος νταντά, το οποίο είχε ιδρύσει ο Τριστάν Τζαρά και απ’ όπου έμελλε να ξεπηδήσει ο σουρεαλισμός. To 1920 δημοσιεύει την πρώτη του ποιητική συλλογή Φώταχαράς και τον επόμενο χρόνο το Ανισέ ή Το Πανόραμα, ένα από τα λιγοστά σουρεαλιστικά μυθιστορήματα. Ακολουθούν Η διαρκής κίνηση (1926) και η Πραγματεία περί ύφους (1928), έργα που τα χαρακτηρίζει πνεύμα εξέγερσης και κυνισμός, και ανάμεσα σε αυτά τα δύο Ο Χωρικός του Παρισιού (1926), μια γεμάτη πάθος αναζήτηση των «θαυμάτων της καθημερινότητας» μέσα στη σύγχρονη μεγαλούπολη. Το 1930 εγκαταλείπει τον σουρεαλισμό κι αρχίζει να γράφει μια σειρά μυθιστορημάτων με έντονο κοινωνικό περιεχόμενο, που έχουν γενικό τίτλο Ο πραγματικός κόσμος. Τα μυθιστορήματα αυτά τιτλοφορούνται: Οι καμπάνες της Βασιλείας (1934), Οι όμορφες συνοικίες (1936, βραβείο Ρενοντό), Οι επιβάτες της στέγης της ταχυδρομικής άμαξας (1943) και το πολυσέλιδο Ορελιέν (1945).
Μέσα στην ατμόσφαιρα έξαρσης του πατριωτικού αισθήματος, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, o Α. ξαναβρίσκει τις πηγές του λυρισμού του και γράφει με μια ωραία εναλλαγή ποιήματα πολεμικά και ερωτικά, όπως Μεγάλη απόγνωση και Άσμα στην Έλσα (1942) και Τα μάτια της Έλσας (1942).
Στα τελευταία μυθιστορήματά του ο Α. ξεπερνά τον «μεγάλο παραδοσιακό συγγραφέα», όπως συχνά τον είχαν αποκαλέσει, γράφοντας τα μυθιστορήματα ΜεγάληΕβδομάδα (1958) που μεταφράστηκε σε 17 γλώσσες, Η θανάτωση (1965), με το οποίο o Α. μπαίνει με τρόπο αστραφτερό στον χώρο του «νέου μυθιστορήματος», και Μπλανς ή η λήθη (1967) όπου γίνεται απολογητής της αμφιβολίας και αναρωτιέται τι είναι το μυθιστόρημα και τι o μυθιστοριογράφος, που κατά τον Α. δεν πρέπει να «παρωδεί» πια τον κόσμο αλλά να «τον επινοεί». Το 1967 ο Α. εξελέγη ομόφωνα μέλος της Ακαδημίας Γκονκούρ.
Ο Γάλλος λογοτέχνης Λουί Αραγκόν.
Dictionary of Greek. 2013.